تا بحال براتون پیش اومده که پرخوری کنید و بعدش بخاطر عذاب وجدان و ترس از اضافه وزن برید حالتون و بهم بزنید؟اگر این اتفاق زیاد براتون میفته متاسفانه در معرض خطر بیماری بولیمیا هستید. در این مقاله از رشت گشت به این موضوع می پردازیم.
بیماری بولیمیا چیست؟
نام بیماری پرخوری چیست؟بولیمیا یا پرخوری عصبی یک بیماری روانی جدی است که در آن فرد بیش از حد پرخوری می کند و سپس با متوسل شدن به استفراغ، مصرف ملین، روزه داری یا ورزش زیاد سعی می کند از شر غذایی که خورده است راحت شود و به نحوی آنرا جبران کند.
شاید خیلی از ماها یک وقت هایی در خوردن غذا زیاده روی کرده باشیم اما این را نباید با بولیمیا اشتباه بگیریم.
پرخوری در افرادی اتفاق میفتد که نمی توانند با احساسات و پیشامدهای سخت زندگی کنار بیایند و بنوعی از درون احساس خلاء می کنند.این افراد اصلا متوجه نمی شوند که چقدر و با چه سرعتی غذا میخورند.آنها بعد از خوردن دچار عذاب وجدان و احساس ناراحتی می شوند.
کسانی که به بولیمیا مبتلا هستند هرچیزی به دستشان بیاید میخورند و اصلا توجهی به سالم بودن یا نبودن آن ندارند.آنها اغلب هیکل خودشان را بزرگتر از آنچه که هست می بینند و روی وزن و قیافه شان حساس هستند.
عوارض احتمالی بیماری بولیمیا
بولیمیا در طولانی مدت می تواند عوارض و مشکلات متعددی را در فرد ایجاد کند که عبارتند از:
- مشکلات گوارشی
پرخوری عصبی می تواند به طور دائمی به معده و روده شما آسیب برساند و مشکلاتی مانند یبوست ، اسهال و سندرم روده تحریک پذیر را ایجاد کند.
- مشکلات مو ، پوست و ناخن
وقتی مواد مغذی کافی دریافت نمی کنید ، موها ، ناخن ها و پوست شما خشک می شود.
- مشکلات هورمونی
مسائل مربوط به باروری ، از جمله قاعدگی های نامنظم ، پریود نشدن و مشکلات باروری از عوارض جانبی بولیمیا هستند
- فشار خون پایین
بولیمیا ممکن است باعث فشار خون پایین، نبض ضعیف و کم خونی هم بشود و فرد را تا بیهوشی ببرد.
- پوسیدگی دندان
اسید معده در استفراغ می تواند به مینای دندان آسیب برساند
بولیمیا همچنین باعث ضربان قلب نامنظم، نارسایی قلبی، اضطراب، افسردگی، اختلال دوقطبی، بیماری لثه، خستگی ، کم آبی بدن، خودزنی، اقدامات خودکشی، کاهش میل جنسی بخاطر عدم تعادل هورمونی و … هم می شود.فشار شدیدی که با استفراغ به بدن وارد می شود حتی می تواند باعث پارگی رگ های خونی در چشم شما شود.
اگرچه پرخوری عصبی بعنوان یک مشکل روانی قلمداد می شود ، اما باعث بروز بیماریهای جسمی شدید در فرد شده و در نهایت زندگی او را بدتر کرده و ممکن است منجر به مرگ شود.
علائم هشداردهنده بولیمیا چیست؟
تشخیص بولیمیا دشوار است زیرا کسانی که از آن رنج می برند سعی دارند مشکلشان را مخفی کنند.اما یکسری علائم هشدار دهنده وجود دارد که می تواند نشان دهد شما یا یکی از عزیزانتان درگیر این بیماری هستید.رایج ترین این علائم شامل موارد زیر است:
- اگر بعد از آنها به دستشویی بروید میفهمید که استفراغ کرده اند
- بیشتر وقت ها بوی استفراغ می دهند
- از بدن خودشان شکایت می کنند
- بعد از غذا از جمع خانواده و دوستان جدا می شوند
- ورم و گونه های پف کرده دارند
- دچار نوسان شدید وزن هستند
- غذا را در مکان های عجیب پنهان می کنند
- زیاد آب می نوشند
از علایم مشابه بولیما، بیماری هیپوکالمی است.
افراد مبتلا به بولیمیا تمایلی به کمک گرفتن از دیگران ندارند.این بیماران دچار عزت نفس پایین، نوسانات خلقی، زودرنجی، احساس شرم و گناه و … هستند.در صورتیکه شما یا افراد نزدیکتان این علائم را دارید و سعی می کنید آنرا انکار کنید حتما باید برای درمان بیماری بولیمیا به روانشناس مراجعه نمایید.
برای درمان بولیمیا چکار کنیم؟
اول از همه باید بپذیرید که پرخوری عصبی یک بیماری روانی است که نباید آنرا بی اهمیت بدانید.اگر از این بیماری رنج می برید اصلا ناامید نباشید چراکه بولیمیا قابل درمان است.با دوست یا یکی از اعضای خانواده تان در این مورد صحبت کنید و در اولین فرصت به یک مشاور و پزشک مراجعه کنید.
اصلا فکر نکنید که با کمک گرفتن آبروی شما می رود، کمکی که باعث بهبود کیفیت زندگیتان بشود شرم آور نیست.
چنانچه به یکی از عزیزانتان مشکوک شده اید که پرخوری عصبی دارد با احتیاط پیش بروید چراکه آنها در ابتدا مقاومت می کنند و حتی ممکن است بشدت عصبانی شوند که رازشان برملا شده.
این اطمینان را به آنها بدهید که محرم رازشان هستید و او را تشویق کنید که نزد پزشک یا روانشناس برود.
گاهی اوقات تنها کاری که می توانید برای مبتلایان به بولیمیا انجام دهید این است که فقط کنارشان باشید و انها را برای درمان همراهی کنید.
روش های درمان بیماری بولیمیا
درمان اولیه بولیمیا معمولا ترکیبی از روان درمانی، داروهای ضد افسردگی و مشاوره تغذیه است.
روان درمانی و پرخوری عصبی
شواهد نشان داده که روان درمانی به بهبود علائم بولیمیا کمک می کند.
CBT به بیماران مبتلا به بولیمیا کمک می کند تا الگوهای غذایی خودشان را اصلاح کنند، باورهای منفی و رفتارهای ناسالم را شناسایی کرده و انها را با رفتارهای سالم و مثبت جایگزین کنند.
چنانچه میخواهید از رفتارهای تغذیه ای ناسالم نوجوانتان جلوگیری کنید باید از جلسات روان درمانی خانوادگی استفاده کنید.در این جلسات به والدین کمک می کنیم تا مشکلات پرخوری فرزندانشان را حل نمایند.
روان درمانی بین فردی هم مشکلات روابط شما با نزدیکانتان را برطرف کرده و به بهبود مهارت های ارتباطی و حل مشکلات شما کمک خواهد کرد.
دارودرمانی
داروهای ضد افسردگی هم در کنار سایر روش های درمانی می تواند برای درمان بولیمیا موثر باشد.تنها داروی ضد افسردگی که برای درمان پرخوری توسط سازمان غذا و دارو تایید شده، فلوکستین (مهارکننده بازجذب سروتونین) است.
اموزش تغذیه
متخصصان تغذیه با ارائه یک برنامه غذایی منظم و مناسب، به شما کمک می کنند تا عادت های ناسالم خود را بدون اینکه اذیت شوید، درست کنید.
اگرچه که اکثر بیماران مبتلا به پرخوری عصبی بهبود پیدا می کنند اما علائم آنها شاید بصورت کامل از بین نرود.این افراد بسته به شرایط زندگی شان ممکن است بازگشت بیماری را تجربه کنند مخصوصا زمان هایی که استرس آنها بالا برود.بنابراین مهارت های مدیریت استرس و یادگیری روش های مقابله با مشکلات بصورت سالم و درست می تواند از عود مجدد بیماری جلوگیری کند.
قرص برای درمان پرخوری عصبی
خیلی از افراد بدنبال قرص برای درمان پرخوری عصبی هستند اما این بیماری چیزی نیست که بتوانید با مصرف یک قرص بصورت خودسرانه انرا درمان کنید.متاسفانه مردم عادت کرده اند که به محض مواجه شدن با یک مشکل یا بیماری سراغ خوددرمانی و مصرف قرص و دارو بروند که این بشدت آسیب زننده و خطرناک است.فکر نکنید با هر بیماری ای می توانید مثل یک درد کوچک و موقتی رفتار کنید و یک مسکن برای تسکین دردتان مصرف کنید.
ما در این مقاله داروهایی که برای درمان پرخوری عصبی استفاده می شوند را مختصرا توضیح می دهیم اما توصیه می کنیم جدا از تهیه و مصرف خودسرانه این داروها خودداری کنید.
تنها دارویی که توسط FDA برای درمان بولیمیا تایید شده داروی پروزاک می باشد که در دسته داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین که برای درمان افسردگی استفاده می شود قرار می گیرد.البته داروهای دیگری هم برای این منظور استفاده می شوند مثل زولوفت و پاکسیل.
اما محققان برای اینکه متوجه شوند دارودرمانی بهتر روی بیماران بولیمیا اثر می گذارد یا روش درمانی CBT یکسری آزمایش انجام دادند.نتیجه این تحقیق نشان داد که درمان شناختی رفتاری یا CBT بهتر روی بیماران مبتلا به پرخوری عصبی جواب می دهد.
البته در برخی موارد درمانگر بسته به میزان و شدت بیماری، ترکیب دارودرمانی و CBT را برای بیمار تجویز می کند تا فرد بتواند سریعتر و بهتر بهبود پیدا کند.
اختلال بولیمیا
بولیمیا چیست؟همه ی افراد در یک مرحله از زندگیشان اختلال خوردن را تجربه کرده اند.از بین کسانی که دچار اختلال خوردن هستند ۱۲% مبتلا به پرخوری عصبی یا اختلال بولیمیا، ۳% بی اشتهایی عصبی، ۴۷% اختلال پرخوری و ۳۸% با سایر اختلالات خوردن دست و پنجه نرم میکنند.
اختلالات خوردن می تواند روی تمام جنبه های زندگی انسان (فیزیکی، عاطفی، اجتماعی) تاثیر نامطلوب بگذارد.اگر به اختلال بولیمیا دچار هستید شرم و خجالت را کنار بگذارید و هرچه سریعتر از یک متخصص یا روانشناس کمک بگیرید تا زودتر درمان شوید و یک زندگی سالم و بدور از هرگونه استرس، ناراحتی و بیماری را آغاز کنید.
چرخه های متعدد پرخوری و استفراغ یا پاکسازی کل سیستم گوارش را تحت تاثیر قرار داده و باعث برهم زدن تعادل الکترولیتی و شیمیایی در بدن می گردد که این مساله می تواند روی عملکرد قلب و سایر اندام ها اثر بگذارد.عدم تعادل الکترولیت می تواند بدون اینکه هشداری به فرد بدهد باعث ایست قلبی و مرگ شود.بنابراین بهتر است هرچه سریعتر نسبت به کاری که می کنید و اثراتی که اختلال بولیمیا روی بدن می گذارد آگاه شوید و با کمک روانشناس و در صورت لزوم روانپزشک این اعتیاد را ترک کنید.
تفاوت بین انرکسیا و بولیمیا چیست؟
هم بی اشتهایی عصبی(anorexia) و هم پرخوری عصبی(bulimia) با انگیزه بیش از حد برای لاغری و اختلال در رفتارهای مربوط به خوردن مشخص می شوند. افراد مبتلا به بی اشتهایی و پرخوری عصبی روی وزن و ظاهر خود حساس هستند و ممکن است تصویر بدنی خوبی از خودشان نداشته باشند.
هر دو شرایط منجر به این می شود که فرد با استفاده از روشهای ناسالم سعی در کاهش وزن داشته باشد.
تفاوت این دو بیماری این است که بی اشتهایی عصبی یک سندرم گرسنگی است که به کاهش وزن قابل توجه در حدود ۱۵ درصد یا بیشتر از وزن ایده آل بدن منجر می شود، در حالی که بیماران مبتلا به پرخوری عصبی، دارای وزن طبیعی یا بالاتر هستند.
افراد مبتلا به بی اشتهایی تمایل دارند رژیم های غذایی افراطی بگیرند. آنها ممکن است مصرف غذای خود را تا حدی پایین بیاورند که منجر به سوءتغذیه و حتی مرگ شود.
اما پرخوری عصبی با رژیم غذایی، پرخوری و پاکسازی برای جلوگیری از افزایش وزن مشخص می شود.رفتار پاکسازی شامل استفراغ و خوردن ملین است که باعث می شود چیزهایی که خوردیم خارج شوند.
ورزش بیش از حد با هدف کاهش وزن یا جلوگیری از افزایش وزن هم در بی اشتهایی عصبی و هم در پرخوری عصبی رایج است
