نارسایی جنسی با شروع سریع
نارسایی جنسی با شروع سریع چیست؟ در این مقاله از رشت گشت به بررسی این موضوع پرداخته و علل و عوامل مرتبط با آن را بررسی خواهیم کرد. نارسایی جنسی با شروع سریع یکی از مشکلات جنسی پیچیده است که تأثیرات زیادی بر زندگی افراد می‌گذارد. ادامه مقاله را برای درک بهتر این مفهوم همراه ما باشید.
نارسایی جنسیتی زمانی رخ می دهد که جنسیت بیولوژیکی یک فرد با هویت جنسیتی درک شده او مطابقت نداشته باشد. در دو دهه اخیر، افزایش قابل توجهی در نارسایی جنسیتی در نوجوانان مشاهده شده است.
افزایش نارسایی جنسی در نوجوانان می تواند به دلیل تشخیص بهتر باشد، اما برخی از محققان به سرایت اجتماعی مشکوک هستند. اگرچه نام های مختلفی به آن اشاره شده است، پدیده نارسایی جنسیتی بیش از یک قرن است که به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است.
نارسایی جنسیتی زمانی رخ می دهد که جنسیت بیولوژیکی یک فرد با هویت جنسیتی درک شده او مطابقت نداشته باشد. اجماع علمی این است که این امر احتمالاً به دلیل ناهنجاری‌هایی در رشد جنین رخ می‌دهد که باعث می‌شود افراد ترجیحاتی را برای نقش‌های اجتماعی و هویت شخصی که بیشتر برای جنس مخالف است، تجربه کنند.
نارسایی جنسیتی با شروع زودرس و دیررس
به طور سنتی، دو شکل از نارسایی جنسیتی شناخته شده است. اولین مورد، نارسایی جنسی زودرس است که در اوایل کودکی ظاهر می شود. به عنوان مثال، یک پسر ممکن است شرکت دختران و فعالیت های بازی معمولی آن جنس را ترجیح دهد. به همین ترتیب، یک دختر ممکن است ترجیح دهد با پسرها معاشرت کند و کارهای پسرانه انجام دهد.
چنین کودکانی اغلب به عنوان "دختر" و "بچه پسر" مورد تمسخر قرار می گیرند و اغلب هویت تراجنسیتی خود را تا بزرگسالی حفظ می کنند. بسیاری از آنها لباس‌های متقاطع می‌پوشند یا به دنبال جراحی تأیید جنسیت هستند و زندگی بزرگسالی خود را به عنوان اعضای جنس مخالف می‌گذرانند.
شکل دوم نارسایی جنسی به عنوان نارسایی جنسی دیررس شناخته می شود زیرا ابتدا در اوایل تا اواسط بزرگسالی ظاهر می شود. افرادی که نارسایی جنسی دیررس را تجربه می کنند تقریباً منحصراً مرد هستند. این ممکن است به سادگی شامل تجربه برانگیختگی جنسی از طریق لباس پوشیدن و عمل کردن به عنوان یک زن باشد، اما همچنین می تواند منجر به جراحی و زندگی به عنوان یک زن شود.
نارسایی جنسی با شروع سریع
همانطور که سوزانا دیاز و جی مایکل بیلی، محققین آمریكایی جنسیت در مقاله‌ای كه اخیراً در آرشیو رفتار جنسی منتشر شده است، اشاره كردند، در دو دهه گذشته شاهد ظهور نوع سوم نارسایی جنسیتی بوده‌ایم. این نوع در نوجوانان رخ می دهد و کسانی که آن را تجربه می کنند اکثراً زن هستند. این نوجوانان قبل از بلوغ هیچ نشانه‌ای از نارسایی جنسیتی نداشتند، اما تغییر نسبتاً ناگهانی در هویت جنسیتی گزارش کردند، بنابراین این بیماری را نارسایی جنسیتی با شروع سریع نامیدند.
این واقعیت که اخیراً افزایش نارضایتی جنسی در نوجوانان، به ویژه زنان، وجود داشته است، بحث برانگیز است زیرا این موارد به وضوح مستند شده اند. با این حال، توضیح اینکه چه چیزی باعث نارسایی جنسیتی با شروع سریع می شود، موضوع بحث داغی است.
برخی از محققان معتقدند که هیچ افزایش واقعی در نارسایی جنسیتی در جوانان وجود نداشته است. در عوض، فقط این است که این بیماری در حال حاضر بهتر از گذشته تشخیص داده شده و مستند شده است. از طریق قیاس، آنها به "اپیدمی اوتیسم" فرضی اشاره کردند. در حالی که درست است که موارد ثبت شده اوتیسم به طور قابل توجهی در چند دهه گذشته افزایش یافته است، ما همچنین می دانیم که این اتفاق افتاده است زیرا پزشکان اکنون درک بهتری از ماهیت اوتیسم و نحوه تشخیص آن دارند.
با این حال، طرفداران فرضیه «تشخیص بهتر» در توضیح اینکه چرا افزایش مشابهی در گزارش‌های نارسایی جنسی زودرس و دیررس وجود نداشته است، مشکل دارند. آنها همچنین نمی توانند توضیح دهند که چرا ما به طور مرتب موارد نارسایی جنسیتی را در دوران کودکی و بزرگسالی برای حداقل نیم قرن تشخیص و مستند می کنیم، اما مواردی را که در نوجوانی رخ می دهد، انجام نمی دهیم.
فرضیه سرایت اجتماعی
محققان دیگر استدلال می کنند که نارسایی جنسی با شروع سریع نوعی از سرایت اجتماعی است. چنین ادعایی در مواجهه با شواهد قاطع مبنی بر اینکه نارسایی جنسیتی بیولوژیکی است، نادرست است. با این حال، طرفداران فرضیه «سرایت اجتماعی» معتقدند که این وضعیت واقعاً تشخیص نادرست نارسایی جنسیتی است و علت واقعی آن در جای دیگری نهفته است.
دو خط شواهد از فرضیه "سرایت اجتماعی" حمایت می کنند. اولین مورد از گزارش های والدینی است که فرزندانشان در نوجوانی تغییر وضعیت داده اند. در حالی که بسیاری از والدین از تمایل فرزندان خود به انتقال حمایت می کنند، دیگران در انجام این کار مردد هستند. ممکن است این والدین ترنس‌فوبیک باشند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است اینطور نباشد. نارسایی جنسی با شروع سریع اغلب در نوجوانانی رخ می دهد که در خانواده های تحصیل کرده و نسبتاً مرفه با ارزش های اجتماعی نسبتاً لیبرال رشد می کنند. این والدین ضد ترانس نیستند. فقط این است که آنها فکر نمی کنند نارسایی جنسیتی تشخیص درستی برای فرزندشان است.
بر اساس گزارش‌های والدین، این نوجوانان قبلاً مشکلات سلامت روانی را تجربه می‌کردند و تنها پس از شروع تعامل با گروه‌های ترنس در رسانه‌های اجتماعی بود که شروع به نسبت دادن مشکلات روانی خود به نارسایی جنسیتی کردند. علاوه بر این، دوستان آنلاین آنها آنها را متقاعد کردند که تنها راه برای غلبه بر احساسات افسردگی و اضطراب آنها تغییر است.
ممکن است نارسایی جنسیتی ریشه مشکلات سلامت روانی باشد که این نوجوانان تجربه می کنند. تشخیص درست برخی از اختلالات روانی ممکن است زمان ببرد. به عنوان مثال، اختلال دوقطبی در ابتدا به راحتی می تواند به اشتباه به عنوان افسردگی شناخته شود. با این حال، در مورد نارسایی جنسی با شروع سریع، بیماران ممکن است تشخیص را از آماتورهای آموزش ندیده با دستور کار سیاسی دریافت کنند تا متخصصان آموزش دیده با تخصص در این زمینه.
دومین خط شواهد برای فرضیه «سرایت اجتماعی» مشاهده این است که نسبتی از نوجوانانی که در حال گذار هستند، چند سال بعد به دنبال تغییر گذار هستند. آنها خودشان تصمیم می گیرند که مشکلات روانی آنها واقعاً به دلیل نارسایی جنسیتی نبوده است. یا، حداقل، آنها متوجه می شوند که انتقال آن مسائل را حل نکرده است.
استدلال های سیاسی در مقابل شواهد علمی
همانطور که دیاز و بیلی در مقاله خود اشاره کردند، تحقیقات در مورد نارسایی جنسیتی با شروع سریع توسط فعالیت های سیاسی با مشکل مواجه شده است. عموم مردم عادی و متخصصان مراقبت های بهداشتی در حمایت خود از فرضیه های "تشخیص بهتر" و "سرایت اجتماعی" تقسیم شده اند. کسانی که معتقدند ما در تشخیص نارسایی جنسیتی در نوجوانی بهتر شده‌ایم، عموماً از انتقال سریع حمایت می‌کنند، در حالی که کسانی که معتقدند نارسایی جنسیتی با شروع سریع احتمالاً منشأ اجتماعی دارد، توصیه می‌کنند یک رویکرد منتظر بمانند.
در این مرحله، ما فقط نمی دانیم کدام فرضیه درست است. اگر انتقال به این نوجوانان کمک می کند تا سلامت روان خود را بازیابند، ما باید این مسیر را دنبال کنیم. با این حال، اگر بسیاری از این نوجوانان در نهایت تغییر وضعیت دهند، انتقال زودهنگام ممکن است درمانی باشد که بیشتر از اینکه مفید باشد، آسیب می‌رساند.
ما به یک رویکرد بی‌طرفانه نیاز داریم که طیف کامل شواهد را بدون سوگیری بررسی کند. این شامل مقایسه بزرگسالان ترنسی است که تصمیم می‌گیرند تغییر را تغییر دهند با آنهایی که این کار را انجام نمی‌دهند و مطالعه افرادی که زودتر تغییر می‌کنند در مقابل افرادی که دیرتر تغییر می‌کنند. ما همچنین باید گزارش‌های والدین را در نظر بگیریم، چه آنهایی که از انتقال نوجوان خود حمایت کردند و چه آنهایی که حمایت نکردند. فقط از این طریق می توانیم ماهیت واقعی نارسایی جنسی با شروع سریع و بهترین راه برای درمان آن را درک کنیم.
