اکثریت قریب به اتفاق افرادی (بیش از 90٪) با درد ناشی از بیماری دیسک گردن خود به خود با درمان های ساده و محافظه کارانه بهبود می یابند. با این حال، اگر سایر درمانها شکست بخورند یا علائم بدتر شوند تا جایی که ضعف در بازوها و یا پاهای شما ایجاد شود، ممکن است جراحی کمک کند.
عمل دیسک گردن
بیماری دیسک گردن به دلیل ناهنجاری در یک یا چند دیسک ( بالشتک ها ) که بین استخوان های گردن (مهره ها) قرار دارند، ایجاد می شود. هنگامی که دیسک آسیب می بیند به دلیل بیماری دژنراتیو دیسک (یا DDD) یا یک علت ناشناخته می تواند منجر به درد گردن ناشی از التهاب یا اسپاسم عضلانی شود. در موارد شدید، درد و بی حسی می تواند در بازوها ناشی از فشار روی ریشه های عصبی گردنی یا نخاع ایجاد شود.
جراحی برای بیماری دیسک گردن معمولاً شامل برداشتن دیسکی است که عصب را فشار می دهد یا بر روی نخاع فشار می آورد. این جراحی دیسککتومی نامیده می شود. بسته به محل قرارگیری دیسک، جراح میتواند آن را از طریق یک برش کوچک در قسمت جلویی (دیسککتومی قدامی) یا پشت (دیسککتومی خلفی) گردن در زمانی که شما تحت بیهوشی قرار میدهید، خارج کند. یک روش مشابه، میکرودیسککتومی ، دیسک را از طریق یک برش کوچکتر با استفاده از میکروسکوپ یا دستگاه بزرگنمایی دیگر خارج میکند.
اغلب، روشی برای بستن فضای باقی مانده هنگام برداشتن دیسک و بازگرداندن ستون فقرات به طول اولیه انجام می شود. بیماران دو گزینه دارند:
- تعویض دیسک مصنوعی گردن
- فیوژن گردن
در سال 2007، FDA اولین دیسک مصنوعی، دیسک پرستیژ سرویکال را تایید کرد، که ظاهر و حرکت آن بسیار شبیه چیز واقعی است، اما از فلز ساخته شده است. از آن زمان تاکنون چندین دیسک مصنوعی گردن ساخته و تایید شده است. تحقیقات در حال انجام نشان داده است که دیسک مصنوعی می تواند درد گردن و بازو را به همان اندازه ایمن و موثر به عنوان همجوشی گردن بهبود بخشد، در حالی که دامنه حرکتی را به خوبی یا بهتر از فیوژن گردن می دهد.
افرادی که دیسک مصنوعی دریافت می کنند اغلب می توانند سریعتر به سر کار بازگردند. با این حال، جراحی برای تعویض دیسک بیشتر طول میکشد و میتواند نسبت به فیوژن گردن منجر به از دست دادن خون بیشتری شود. همچنین مشخص نیست که دیسک های مصنوعی در طول زمان چگونه دوام می آورند. افرادی که دیسک مصنوعی دریافت می کنند همیشه می توانند بعداً فیوژن گردن را انتخاب کنند. اما اگر بیمار ابتدا فیوژن گردن داشته باشد، امکان قرار دادن دیسک مصنوعی در همان نقطه وجود ندارد.
با این حال، همه کاندیدای مناسب دیسک مصنوعی نیستند. افراد مبتلا به پوکی استخوان، بیماری مفصلی، عفونت، التهاب در محل، یا آلرژی به فولاد ضد زنگ ممکن است کاندیدای جراحی تعویض دیسک نباشند.
چرا عمل دیسک گردن نیاز است؟
از دست دادن فضای بین مهره های گردنی شما به دلیل انحطاط دیسک گردن یا ساییدگی و پارگی شایع است. دیسک های گردن با افزایش سن شروع به فرو ریختن و برآمدگی می کنند. این برای اکثر افراد در سن 60 سالگی اتفاق می افتد. اما محققان نمی دانند که چرا برخی از افراد بیشتر از دیگران علائم تخریب دیسک گردن را دارند.
علائم دیسک گردن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گردن درد
- سفتی گردن
- سردرد
- دردی که به سمت پایین شانه ها یا بازوهای شما حرکت می کند.
- ضعف شانهها، بازوها، دستها یا پاها
- بی حسی یا احساس «سوزن و سوزن» در بازوها
جراحی فیوژن گردن
با جراحی فیوژن گردن ، جراح دیسک آسیب دیده را برمی دارد و یک پیوند استخوان (که از لگن بیمار یا از جسد گرفته می شود) را در فضای بین مهره ها قرار می دهد. پیوند استخوان در نهایت به مهره های بالا و پایین آن می پیوندد. ممکن است یک صفحه فلزی به مهرههای بالا و پایین پیوند زده شود تا استخوان را در جای خود نگه دارد و در حین بهبودی و جوش خوردن با مهرهها، استخوان را در جای خود نگه دارد.
دیسککتومی با فیوژن گردن اغلب می تواند به تسکین درد ناشی از بیماری دیسک ستون فقرات کمک کند. تنها نکته این است که پس از جراحی، بسیاری از افراد متوجه می شوند که درجاتی از حرکت در گردن خود را از دست می دهند.
جراحی تعویض دیسک گردن
جراحی تعویض دیسک گردن شامل برداشتن دیسک گردن بیمار و جایگزینی آن با دیسک مصنوعی است. استفاده از دیسک مصنوعی برای جایگزینی دیسک طبیعی گردن نوع جدیدی از درمان است که اخیرا توسط FDA تایید شده است. جراحی تعویض دیسک ممکن است این مزیت را داشته باشد که باعث حرکت بیشتر و ایجاد استرس کمتر بر روی مهرههای باقیمانده شما نسبت به جراحی سنتی دیسک گردن میشود.
خطرات عمل دیسک گردن
اگرچه جراحی دیسک گردن به طور کلی بی خطر است، اما خطرات کمی دارد، از جمله:
- عفونت
- خون ریزی بیش از حد
- واکنش به بیهوشی
- گردن درد مزمن
- آسیب به اعصاب، عروق خونی، نخاع، مری یا تارهای صوتی
- عدم بهبودی
پس از جراحی فیوژن گردن، برخی از افراد ممکن است دچار مشکلات دیسک گردن در بالا و/یا زیر دیسک قبلی آسیب دیده شوند. یک مطالعه نشان داد که حدود 12 درصد از بیماران به بیماری گردن جدیدی مبتلا شدند که به جراحی دوم در طی 20 سال پس از جراحی اول نیاز داشت. هنوز مشخص نیست که دیسک مصنوعی همین مشکل را ایجاد کند یا خیر.
جراحی تعویض دیسک نوع جدیدی از جراحی ستون فقرات است، بنابراین اطلاعات کمی در مورد خطرات و پیامدهای طولانی مدت احتمالی وجود دارد. با جراح خود در مورد خطرات و مزایای جراحی تعویض دیسک در مقایسه با انواع سنتی جراحی ستون فقرات گردنی صحبت کنید.
بهبودی پس از عمل دیسک گردن
احتمالاً میتوانید ظرف چند ساعت پس از جراحی دیسک گردن از خواب برخیزید و حرکت کنید و سپس همان روز یا صبح روز بعد از بیمارستان به خانه بروید. کمی درد در ناحیه عمل شده احساس خواهید کرد، اما باید با گذشت زمان از بین برود.
جراحی فیوژن گردن ممکن است بین سه ماه تا یک سال طول بکشد تا پس از عمل جراحی سفت شود و شما همچنان ممکن است در این مدت علائمی داشته باشید. پزشک ممکن است توصیه کند که برای چهار تا شش هفته اول از گردنبند طبی برای حمایت از گردن خود استفاده کنید. شما ممکن است با خوردن یک رژیم غذایی سالم ، اجتناب از سیگار کشیدن، ورزش منظم و تمرین وضعیت بدنی خوب به سرعت این روند کمک کنید. قبل از شروع هر ورزش بعد از جراحی، با جراح خود مشورت کنید تا ببینید چه سطح فعالیتی برای شما مناسب است.
چگونه برای عمل دیسک گردن آماده شوم؟
از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بخواهید که به شما بگوید قبل از جراحی چه کاری باید انجام دهید. در زیر فهرستی از چند مرحله متداول است که ممکن است از شما خواسته شود انجام دهید.
در مورد داروهایی که در خانه مصرف می کنید، از جمله مکمل های گیاهی و داروهای بدون نسخه، به جراح خود بگویید. ممکن است از شما خواسته شود که مصرف آسپرین یا سایر داروهایی که خون شما را رقیق می کنند و ممکن است خونریزی را افزایش دهند، متوقف کنید.
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان سابقه واکنش به بیهوشی عمومی داشته اید، به جراح خود اطلاع دهید.
اگر سیگار می کشید، ممکن است از شما خواسته شود قبل از جراحی سیگار را ترک کنید و تا مدتی پس از جراحی از کشیدن سیگار خودداری کنید.
قبل از جراحی احتمالاً دستورالعمل هایی در مورد زمان توقف خوردن و آشامیدن به شما داده خواهد شد. معمول است که بعد از نیمه شب شب قبل از عمل چیزی نخورید و ننوشید.
از جراح خود بپرسید که آیا باید داروهای معمولی خود را با یک جرعه کمی آب در روز عمل مصرف کنید.