(Enochlophobia) یک فوبیا (ترس غیر منطقی) از جمعیت ست که بر زندگی روزمره شما تأثیر منفی می گذارد در حالی که انوکلوفوبیا یک اختلال واقعی سلامت روان نیست، این وضعیت علائمی مشابه سایر انواع اختلالات اضطرابی ایجاد می کند. این مقاله علائم و علل انوکلوفوبیا، نحوه شناسایی و نحوه درمان این بیماری را مورد بحث قرار می دهد.
ترس از جمعیت چیست؟
بسیاری از افراد در گروه های بزرگ افراد ناراحت هستند. با این حال، اگر این در مورد شما صادق است، لزوماً به این معنی نیست که شما انوکلوفوبیا دارید. فوبیا یک ترس غیر واقعی و مداوم از چیزی است که باعث می شود فرد تا حد امکان از موقعیت اجتناب کند، یا زمانی که نمیتوان از آن موقعیت اجتناب کرد، دچار پریشانی شدید می شود.
افراد مبتلا به انوکلوفوبیا ممکن است به دلیل شرایط شلوغ از سفر با قطار، اتوبوس یا هواپیما اجتناب کنند. آنها همچنین ممکن است از رفتن به شهرهای بزرگ، رویدادهایی مانند کنسرت یا پارک های تفریحی، یا حتی بیرون رفتن از رستوران، سینما یا مرکز خرید اجتناب کنند.
علائم انوکلوفوبیا
انوکلوفوبیا می تواند علائمی را در زمانی ایجاد کند که در میان جمعیت هستید، یا حتی زمانی که در فکر حضور در یک جمعیت هستید. علائم جسمانی که با انواع دیگر اختلالات اضطرابی همخوانی دارند عبارتند از:
• تعریق
• تکان دادن
• حالت تهوع
• درد قفسه سینه
• دشواری در تنفس
• تپش، ضربان قلب تند
• گر گرفتگی یا لرز
• سرگیجه
• احساس عذاب قریب الوقوع
• غش کردن
علل انوکلوفوبیا
علت دقیق انوکلوفوبیا مشخص نیست، اما این وضعیت میتواند تحت تأثیر عدم تعادل شیمیایی انتقال دهنده های عصبی (مانند دوپامین و سروتونین) در مغز باشد. فوبیا همچنین میتواند از تجربیات آسیب زا در زندگی خود یا شنیدن در مورد دیگران ایجاد شود.
تجربیات منفی ژنتیک و برخی باورهای فرهنگی ممکن است در خطر ابتلا به انوکلوفوبیا نقش داشته باشند. اگر فردی مضطرب هستید، خلق و خوی شما ممکن است شما را مستعد انوکلوفوبیا کند.
تشخیص و درمان ترس از جمعیت
شرایط سلامت و روان با استفاده از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ( DSM-5 ) تشخیص داده می شود. ( Enochlophobia) در ( DSM-5 ) گنجانده نشده است. با این حال، شبیه فوبیای خاص است که DSM-5 آن را به عنوان ترس مداوم و غیر منطقی از یک فعالیت، شخص، شیئ خاص یا موقعیت توصیف می کند.
فوبیای خاص با استفاده از معیارهای زیر تشخیص داده می شوند:
• ترس بیش از حد یا غیرمنطقی مربوط به قرار گرفتن در موقعیت خاص یا فکر کردن به آن.
• ترسی که معمولا برای حداقل شش ماه ادامه داشته است.
• ترسی که با تهدید واقعی بودن در میان جمعیت تناسبی ندارد.
• پاسخ اضطراب فوری هنگام قرار گرفتن در معرض جمعیت.
• برای پرهیز از قرار گرفتن در میان جمعیت، یا تحمل پریشانی شدید ازدحام، از راه خود خارج شوید.
تشخیص Enochlophobia در مقابل Agoraphobia
علائم انوکلوفوبیا ممکن است با علائم آگورافوبیا همپوشانی داشته باشد. با این حال، با آگورافوبیا، فرد ممکن است از تنها ماندن در خارج از خانه یا قرار گرفتن در فضاهای باز مانند مراکز خرید بزرگ یا پارکینگ ها بترسد. همچنین، افراد مبتلا به آگورافوبیا ممکن است از تجمعات دوری کنند زیرا می ترسند نتوانند از آنها فرار کنند.
افراد مبتلا به آگورافوبیا ممکن است نگران باشند که در صورت تجربه حملات پانیک یا سایر علائم ناتوان کننده یا شرم آور، کمک در دسترس نباشند، درحالی که افراد مبتلا به انوکلوفوبیا ممکن است واقعا از صدمه دیدن در میان جمعیت بترسند.
درمان انوکلوفوبیا
انواع مختلفی از درمان ها برای انوکلوفوبیا در دسترس است، از جمله روان درمانی، تمرین آرامش، ذهن آگاهی و گاهی داروها.
روان درمانی
روان درمانی یا گفتار درمانی، یک درمان مؤثر برای انوکلوفوبیا است. یکی از روش های رایج روان درمانی که برای درمان فوبیا استفاده می شود، رفتار درمانی شناختی ( CBT ) است. این نوع درمان بر شناسایی الگوهای تفکری که باعث ترس های غیرمنطقی شما می شوند تمرکز دارد. درمانگر شما به شما یاد می دهد که چگونه افکار خود را به چالش بکشید و علائم خود را در هنگام مواجهه با ترس کاهش دهید.
(CBT) ممکن است شامل مواجهه درمانی باشد. این روش درمانی به شما کمک می کند تا در مراحل کوچک با ترس خود از جمعیت روبرو شوید. شما ممکن است با فکر کردن در مورد حضور در یک جمعیت، یا تماشای تصاویر انبوهی از مردم، درحالی که از راهبردهای مقابله ای برای کاهش اضطراب خود استفاده می کنید، شروع کنید. در نهایت، با کمک درمانگر خود، راه خود را برای قرار گرفتن در میان انبوهی از مردم پیش خواهید برد.
آرامش و ذهن آگاهی
تکنیک های آرامش و تمرکز حواس می تواند به کاهش علائم اضطراب کمک کند. اینها می تواند شامل تنفس عمیق، تجسم، تصویرسازی هدایت شده و آموزش ذهن آگاهی باشد. تنفس عمیق، اضطراب اغلب باعث تنفس سریع و کم عمق می شود. تنفس عمیق ( تنفس دیافراگمی ) با تمرکز بر نفس علائم اضطراب را کاهش می دهد.
تمرین تنفس عمیق
1. در یک موقعیت راحت بنشیند یا دراز بکشید.
2. یک دست را روی سینه و دست دیگر را روی شکم خود قرار دهید.
3. به آرامی نفس بکشید و شکم خود را با هوا پر کنید، سعی کنید اجازه ندهید سینه شما بالا بیاید.
4. لب های خود را جمع کنید و به آرامی نفس خود را بیرون دهید، انگار در حال فوت کردن شمع هستید.
5. این کار را برای چندین نفس تکرار کنید.
• تجسم، این تکنیک شمال تصور کردن خود در میان انبوهی از مردم است، بدون اینکه علائم اضطراب خود را تجربه کنید.
• تصویر سازی هدایت شده، این فعالیت آرامش بخش شامل اعلان های صوتی می شود، یا از طرف شخص دیگری یا با استفاده از صدای ضبط شده. تصاویر هدایت شده به سمت به شما کمک می کند تصاویر آرامی مانند استراحت در ساحل را برای کاهش علائم اضطراب تصور کنید.
• ذهن آگاهی، Enochlophobia بر اساس افکار و ترس های غیر منطقی است. هدف تمرکز حواس این است که افکار خود را به زمان حال هدایت کنید، به جای تمرکز بر همه چیزهایی که ممکن است در هنگام حضور در بین مردم اشتباه شود.
داروها
معمولا داروها اولین قدم در درمان فوبیا نیستند. با این حال، اگر ترس از شلوغی شما را از شرکت در فعالیت های مهم روزانه باز می دارد، ممکن است به مداخله پزشکی نیاز داشته باشید.
بنزودیازپیین ها مانند کلونوپین ( کلونازپام )، زاناکس ( آلپرازولام )، والیوم ( دیازپام) و آتیوان (لورازپام) یکی از انواع رایج داروهای مورد استفاده برای درمان فوبیا هستند. این داروها زمانی مصرف می شوند که علائم خود را تجربه میکنید یا درست قبل از اینکه در معرض موقعیتی قرار بگیرید که باعث علائم شما می شود. این داروها کوتاه مدت هستند.
بنزودیازپین ها باید با احتیاط مصرف شوند. آنها اغلب باعث خواب آلودگی و اختلال در هماهنگی می شوند و افرادی که آنها را مصرف می کنند نباید تا چند ساعت پس از آن رانندگی کنند یا سایر فعالیت های بالقوه خطرناک را انجام دهند.
همچنین، بنزودیازپین ها می توانند باعث تحمل دارو (زمانی که یک دارو دیگر به خوبی کار نمیکند)، وابستگی و اختلال مصرف مواد ایجاد کنند. حتی اگر فقط چند روز است که آنها را مصرف کرده اید، متوقف کردن آنها دشوار است، و اگر به طور ناگهانی آنها را قطع کنید، ممکن است علائم ترک ناخوشایندی را تجربه کنید.
در برخی موارد، پزشک ممکن است انواع دیگری از داروها را برای درمان اختلالات اضطرابی با تأثیر بر انتقال دهنده های عصبی در مغز، مانند مهارکننده های انتخابی باز جذب سروتونین ( SSRI ) تجویز کند. SSRIهای رایج عبارتند از پروزاک (فلوکستین ) ، زولوفت ( سرترالین )، لکاپرو ( اسکیتلوپرام )، سلسکا ( سیتالوپرام ) و پاکسیل ( پاروکستین ).
Enochlophobia یک ترس غیرمنطقی از شلوغی است که میتواند در توانایی شما برای انجام کارهای روزانه مانند سفر با وسایل حمل ونقل عمومی، انجام کارها یا معاشرت با دوستان اختلال ایجاد کند. این وضعیت باعث علائم اضطراب مانند ضربان قلب تند، تعریق و سرگیجه می شود. یک متخصص سلامت روان مانند یک روانپزشک می تواند با شما همکاری کند تا با استفاده از روان درمانی، استراتژی های مقابله ای و در برخی موارد داروها به شما کمک کند تا با فوبیای خود کنار بیایید یا حتی بر آن غلبه کنید.
نتیجه پایانی:
همانطور که بیان کردیم ترس چه ویژگی هایی دارد شما می توانید از طریق، آرامش و ذهن و آگاهی، تنفس عمیق، روان درمانی و داروها از فوبیا یا ترس غیر منطقی راحت شوید. شما باید برای درمان مشتاق باشید و آن را ادامه دهید تا بتوانید بیشتر در زندگی خود لذت ببرید